اَلْفَوْهَاءُ [el-fevhâ΄] (حَمْرَاءُ [ḩamrâ΄] vezninde) أَفْوَهُ [efveh]in mü΄ennesidir. Ve ağzı bol kuyuya denir; yukâlu: بِئْرٌ فَوْهَاءُ أَيْ وَاسِعَةُ الْفَمِ ve şol makaraya ıtlâk olunur ki diş tarzında olan kertik uçları uzun ve aralıkları meydânlı ola. Ve ağzı yayvan mızrak yarasına vasf olur; yukâlu: مَحَالَةٌ فَوْهَاءُ وَطَعْنَةٌ فَوْهَاءُ أَيْ وَاسِعَةٌ
اَلْفَوْهَاءُ [el-fevhâ΄] (fâ’nın fethi ve vâv’ın sükûnu ve elifin meddiyle) Mü΄ennesi, ağzı büyük olan ʹavret maʹnâsına. Ve
فَوْهَاءُ [fevhâ΄] Şol bekre ağacına dahi derler ki dişleri uzun ola. Ve dişlerden murâd şol çivilerdir ki ip onun arasından yürür.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı