اَلْقَعْبُ [el-ḵaʹb] (ḵâf’ın fethi ve ʹayn’ın sükûnuyla) Ağaçtan düzülmüş iri ve kalın ve karınlı çanağa ve kavataya denir; ʹalâ-kavlin çekece ve ortaca olanına yâhûd bir adam kandıracak mikdâr su alan çanağa denir. Cemʹi أَقْعُبٌ [aḵʹub] gelir, أَفْلُسٌ [eflus] gibi ve قِعَابٌ [ḵiʹâb] gelir, كِتَابٌ [kitâb] vezninde ve قِعَبَةٌ [ḵiʹabet] [gelir] عِنَبَةٌ [ʹinebet] vezninde ki cemʹ-i kesretleridir. Ve
قَعْبُالْكَلاَمِ [ḵaʹbu’l-kelâm] Lakırdının gavr ve kaʹrına ve künhüne ıtlâk olunur; yukâlu: هَذَا كَلاَمٌ لَهُ قَعْبٌ أَيْ غَوْرٌ وَقَعْرٌ
اَلْقَعْبُ [el-ḵaʹb] (ḵâf’ın fethi ve ʹayn’ın sükûnuyla) Şol ağaçtan kadeh ki içi ziyâde çukur olup karınlı ola.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı