الْقَنْءُ [el-ḵan΄] (ḵâf’ın fethi ve nûn’un sükûnuyla) Bir nesneye şey΄-i âher katmak maʹnâsınadır; yukâlu قَنَأَ اللَّبَنَ قَنْئًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا مَزَجَهُ بِالْمَاءِ Ve bir kimseyi katl eylemek yâhûd bir kimseyi bir kimsenin katline haml ve sevkle bâʹis olmak maʹnâsınadır; yukâlu: قَنَأَ فُلاَنًا إِذَا قَتَلَهُ أَوْ حَمَلَهُ عَلَى قَتْلِهِ Ve deriyi dibâgate yaʹnî enbâşteye vazʹ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: قَنَأَ الْجِلْدُ إِذَا أُلْقِيَ فِي الدِّبَاغِ Ve saç ve sakal boyamak maʹnâsınadır ki murâd koyu kırmızıya boyamaktır; yukâlu: قَنَأَ اللِّحْيَةَ إِذَا سَوَّدَهَا Ve ölmek maʹnâsınadır; yukâlu: قَنِئَ الرَّجُلُ قَنْئًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا مَاتَ Ve deri enbâştede çürüyüp tebâh olmak maʹnâsınadır; yukâlu: قَنِئَ الأَدِيمُ إِذَا فَسَدَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı