اَلْقِنْدَأْوَةُ [el-ḵinde΄vet] (ḵâf’ın kesriyle) “ق،د،أ” mâddesinde ki mehmûzdur, zikr olundu.
اَلْقِنْدَأْوَةُ [el-ḵinde΄vet] (ḵâf’ın kesri ve nûn’un sükûnuyla فِعْلَأْوَةٌ [fiʹle΄vet] vezni üzere) Şol kimseye derler ki hafîf ola; yukâlu: رَجُلٌ قِنْدَأْوَةٌ أَيْ خَفِيفٌ Bu Kisâ΄î rivâyetidir, Ferrâ eyitti: قِنْدَأْوَةٌ [ḵinde΄vet] şol nâkaya derler ki serîʹ ola. Ebû Mâlik eyitti: yukâlu: نَاقَةٌ قِنْدَاوَةٌ وَجَمَلٌ قِنْدَاوٌ أَيْ سَرِيعٌ Ve
قِنْدَأْوَةٌ [ḵinde΄vet] Keskin kesere dahi derler; yukâlu: قَدُومٌ قِنْدَأْوَةٌ أَيْ حَادٌّ Ve Ebû Mâlik’in gayrı فِنْدَأْوَةٌ [finde΄vet] dedi fâ ile.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı