اَلْقُيُونُ [el-ḵuyûn] (zammeteynle) Cemʹi. Ve İbnu’s-Sikkît eyitti: Demirci olan kimse hakkında مَا كَانَ قَيْنًا وَلَقَدْ قَانَ يَقِينُ قَيْنًا derler, yaʹnî قَيْنٌ [ḵayn] demirciye ve demircilik etmeğe ıtlâk olunur. Ve
قَيْنٌ [ḵayn] Demiri ıslâh etmeğe dahi derler; yukâlu: قِنْ إِنَاءَكَ هَذَا عِنْدَ الْقَيْنِ وَقِنْتُ الشَّيْءَ أَقِينُهُ قَيْنًا إِذَا لَمَمْتَهُ وَأَصْلَحْتَهُ Ve fi’l-meseli: “إِذَا سَمِعْتَ بُسْرَى الْقَيْنِ فَإِنَّهُ مُصْبِحٌ” Yaʹnî “Kaçan demircinin gece giderim dediğin işitsen inanma ki o onda sabâhlar.” Ve demirciden murâd Saʹdu’l-Ḵayn demekle maʹrûf demircidir. Ve bu mesel kezib ve bâtıl husûsunda darb olunur; yukâlu: “دُهْدُرَّيْنِ وَسَعْدُ الْقَيْنِ” Ve دُهْدُرَّيْنِ [duhdurreyn] “dih bidrûd”dan me΄hûzdur ve “dih bidrûd” lisân-ı Fârisîde “karyeye el-vedâ”ʹ demek olur, yaʹnî zikr olunan demirci kesâd oldukta terk-i diyâr etmek haberlerin söyleyip baʹdehu vukûʹa getirmedikte mesel darb olunmuştur. Ve
قَيْنٌ [ḵayn] Kula dahi derler عَبْدٌ [ʹabd] maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı