اَلْكَأْصُ [el-ke΄ṡ] (kâf’ın fethi ve hemzenin sükûnuyla) Kahr ve tezlîl eylemek maʹnâsınadır, serkeş dâbbeyi yavaşıtmak gibi; yukâlu: كَأَصَهُ كَأْصًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا ذَلَّلَهُ وَقَهَرَهُ Ve nesne yemek, ʹalâ-kavlin çok yemek yâhûd çok içmek maʹnâsınadır; yukâlu: كَأَصَ الشَّيْءَ إِذَا أَكَلَهُ أَوْ أَكْثَرَ مِنْ أَكْلِهِ أَوْ شُرْبِهِ Ve
كَأْصٌ [ke΄ṡ] Sıfat olur, ekl ve şürbe yâhûd şarâba sabûr ve mütehammil olan adama denir ki murâd ekûl ve şerûb olandır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı