اَلْقَيْصُ [el-ḵayṡ] (ḵâf’ın fethi ve yâ’nın sükûnuyla) Diş kökünden çıkıp düşmek maʹnâsınadır; yukâlu: قَاصَتِ السِّنُّ تَقِيصُ قَيْصًا إِذَا سَقَطَتْ مِنْ أَصْلِهَا Ve قَيْصُ الْبَطْنِ [ḵayṡu’l-baṯn] Karında rîhin oynamasına denir; tekûlu: أَجِدُ فِي بَطْنِي قَيْصًا أَيْ حَرَكَةَ الرِّيحِ Ve
قَيْصٌ [ḵayṡ] Kükreyen deveye denir; cemʹi أَقْيَاصٌ [aḵyâṡ] ve قُيُوصٌ [ḵuyûṡ] gelir; yukâlu: جَمَلٌ قَيْصٌ إِذَا كَانَ يَتَقَيَّصُ أَيْ يَهْدِرُ
اَلْقَيْصُ [el-ḵayṡ] (ḵâf’ın fethi ve yâ’nın sükûnuyla) Diş köküyle çıkmaktır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı