اَلْمُتَمَاوِتُ [el-mutemâvit] (مُتَفَاوِتٌ [mutefâvit] vezninde) تَمَاوُتٌ [temâvut]ten ism-i fâʹildir ki tefâʹul bâbındandır, kendi nefsini ölümcül göstermek maʹnâsınadır. Bu münâsebetle mürâyî sûfîye ıtlâk olunmuştur. Zâhiren kesret-i ʹibâdet ü riyâzetten emâre-i mevt olan kemâl-i zaʹf ve nehâfet izhâr eylediği, kezâlik kavlen ve fiʹlen dünyâdan geçmiş sûreti irâ΄et eylediği mülâhazasına mebnîdir; ve minhu hadîsu Ebî Seleme: “لَمْ يَكُنْ أَصْحَابُ مُحَمَّدٍ مُتَحَرِّقِينَ وَلاَ مُتَمَاوِتِينَ” فَالْمُتَمَاوِتُ النَّاسِكُ الْمُرَائِيُّ
اَلْمُتَمَاوِتُ [el-mutemâvit] (mîm’in zammı ve tâ’nın fethi ve vâv’ın kesriyle) Şol zâhiddir ki mürâyî ola.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı