اَلْمَشْعُوفُ [el-meşʹûf] Mecnûna ıtlâk olunur. Ve şol adama denir ki yüreğine ʹaşk yâ bir havf yâhûd cünûn ve merak ʹârızası istîlâ eylemiş ola; yukâlu: رَجُلٌ مَشْعُوفٌ إِذَا أُصِيبَ شَعَفَةُ قَلْبِهِ بِحُبٍّ أَوْ ذُعْرٍ أَوْ جُنُونٍ
اَلْمَشْعُوفُ [el-meşʹûf] (mîm’in fethi ve ʹayn’ın zammı ve meddiyle) Zikr olunan mahabbete mübtelâ olan kimse. Ve Ḩasen “قَدْ شَعَفَهَا حُبًّا” (يوسف، 30) kırâ΄at edip أَيْ بَطَنَهُ حُبًّا ile tefsîr etmiştir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı