اَلْمَشْفُوهُ [el-meşfûh] Şol kimsedir ki nâsın kendiden cerr ve su΄âli çok olmakla mâ-meleki kalmamış ola. Ve şol taʹâma ıtlâk olunur ki onda tenâvül eden çok ola; yukâlu: طَعَامٌ مَشْفُوهٌ إِذَا كَثُرَتْ عَلَيْهِ الْأَيْدِي Ve kalîl olan nesneye denir; yukâlu: أَمْوَالُنَا مَشْفُوهَةٌ أَيْ قَلِيلَةٌ
اَلْمَشْفُوهُ [el-meşfûh] (mîm’in fethi ve fâ’nın zammı ve meddiyle) Şol kimsedir ki halkın ondan talebi çok vâkiʹ ola bir haysiyyetle ki onun katında olan hâcet tükene; مَثْمُودٌ [mešamp;mûd] ve مَضْفُوفٌ [maḋfûf] ve مَكْثُورٌ عَلَيْهِ gibi ki bunlar dahi zikr olunan maʹnâyadır. Ve
مَشْفُوهٌ [meşfûh] Şol suya dahi derler ki üzerinde halk kesret üzere ola.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı