اَلْمَشَظُ [el-meşaż] (fethateynle) Çalı ve dikenli nebât ve ağaç budağı makûlesine yapışmakla ele kıymık taʹbîr olunan hurde diken batmak maʹnâsınadır; yukâlu: مَشِظَ الرَّجُلُ مَشَظًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا مَسَّ الشَّوْكَ أَوِ الْجِذْعَ فَدَخَلَ فِي يَدِهِ مِنْهُ شَيْءٌ Ve uylukların iç yüzleri birbirine dokunup sürtünmek maʹnâsınadır; yukâlu: مَشِظَ الرَّجُلُ إِذَا أَصَابَتْ رَبَلَتَيْهِ الْأُخْرَى
اَلْمَشْظُ [el-meşż] (mîm’in fethi ve şîn’in sükûnu ve fethateynle) Dâbbenin sinirleri etlerinden taşra belirmek maʹnâsınadır; yukâlu: مَشِظَتِ الدَّابَّةُ مَشْظًا وَمَشَظًا مِنَ الْبَابِ الْمَزْبُورِ إِذَا ظَهَرَ عَصَبُهَا مِنْ لَحْمِهَا Ve
مَشْظٌ [meşż] Bir yeri ihtiyâr edip onda kalmak maʹnâsınadır; yukâlu: مَشَظَ الْبَلَدَ مَشْظًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا تَخَيَّرَهُ Ve bir kimseden bir nesne almak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: مَشَظَ فُلاَنًا إِذَا أَخَذَ مِنْهُ شَيْئًا
اَلْمَشَظُ [el-meşaż] (mîm’in ve şîn’in fethiyle) Ele kıymık batmak yâ جِذْعٌ [cižʹ]e yapışmakla yâhûd dikene yapışmakla. Ve جِذْعٌ [cižʹ] evin sakfına kodukları kiriş ağacıdır ve ona şebîh olan ağaçlardır; yukâlu: مَشِظَتْ يَدُهُ تَمْشَظُ مَشَظًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı