اَلْمَعْصُوبُ [el-maʹṡûb] Ziyâdesiyle aç olan kişiye ıtlâk olunur; açlıktan batnını sarıp bağlamak mülâhazasına mebnîdir. Ve latîf ve nâzük ve fâhir kılıca denir.
اَلْمَعْصُوبُ [el-maʹṡûb] (mîm’in fethiyle) Etine dolu olan kimse; yukâlu: رَجُلٌ مَعْصُوبُ الْخَلْقِ [وَ] جَارِيَةٌ مَعْصُوبَةُ الْخَلْقِ أَيْ مَجْدُولَةُ الْخَلْقِ Yaʹnî fermûde ve aʹzâsı kavî olsa böyle derler. Ve lügat-ı Hužeyl’de مَعْصُوبٌ [maʹṡûb] aç olan kimseye derler, جَائِعٌ [câ΄iʹ] maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı