اَلْمَكْلَةُ [el-meklet] (mîm’in fethi ve zammı ve kâf’ın sükûnuyla) Kuyunun dibinde irkilip birikmiş su mâddesine denir, ʹalâ-kavlin ondan ibtidâ çekilip ihrâc olunan suya denir; tekûlu: أَعْطِنِي مَكْلَةَ بِئْرِكَ وَهِيَ جَمَّةُ الْبِئْرِ أَوْ أَوَّلُ مَا يُسْتَقَى مِنْ جَمَّتِهَا Burada nüsha-i sahîha budur ve baʹzılar ʹindinde مَكْلَةٌ [meklet] kuyunun dibinde kalan azca bakiyyeye denir yâhûd kapta kalan azca bakiyyeye denir; kavl-i evvele göre azdâddan olur.
اَلْمَكْلَةُ [el-meklet] (mîm’in fethi vekâf’ın sükûnu ve mîm’in zammıyla dahi lügattir) Şol suyun ismidir ki kuyunun dibinde az az cemʹ olmuştur, ikinci çekmek zamânına dek; yukâlu: أَعْطِنِي مَكْلَةَ رَكِيَّتِكَ أَيْ جَمَّةَ رَكِيَّتِكَ Ve جَمَّةٌ [cemmet] cîm’in fethi ve mîm’in teşdîdiyle cemʹ olanın cümlesi. Veرَكِيَّتِكَ [rekiyyet] râ΄-i mühmele ve teşdîd-i yâ ile yakın olan kuyu maʹnâsınadır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı