اَلْمَلَاوَةُ [el-melâvet] ve
اَلْمَلْوَةُ [el-melvet] (mîm’lerin harekât-ı selâsı ve ahîre تَمْرَةٌ [temret] vezninde) Zamândan bir müddete denir; tekûlu: أَقَمْتُ عِنْدَهُ مَلَاوَةً مِنَ الدَّهْرِ وَمَلْوَةً أَيْ بُرْهَةً
اَلْمَلْوَةُ [el-melvet] (mîm’in fethi ve lâm’ın sükûnu ile) Bi-maʹnâhâ. Ve mîm’in zammı ve kesri dahi lügattir, Ferrâ rivâyeti üzere.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı