اَلْمَنْعُ [el-menʹ] (mîm’in fethi ve nûn’un sükûnuyla) Bir nesneyi dirîg eylemek maʹnâsınadır ki vermek mukâbilidir; yukâlu: مَنَعَهُ الشَّيْءَ مَنْعًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ ضِدُّ أَعْطَاهُ Ve bir kimseyi bir nesneden savmak ve geri durdurmak maʹnâsınadır; yukâlu: مَنَعَهُ إِذَا كَفَّ فَامْتَنَعَ هُوَ Ve
مَنْعٌ [menʹ] Yengece denir, سَرَطَانٌ [sereṯân] maʹnâsına, cemʹi مُنُوعٌ [munûʹ] gelir.
اَلْمَنْعُ [el-menʹ] (mîm’in fethi ve nûn’un sükûnuyla) Vermemek ki إِعْطَاءٌ [iʹṯâ΄]ın mukâbilidir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı