اَلنَّاهِضَةُ [en-nâhiḋat] Bir kimsenin pederi oğullarına yaʹnî ihvânına denir ki kendisine hâdis olan bir mâddede berâberce kıyâm ve ihtimâm eder olalar; yukâlu: لَهُ نَاهِضَةٌ أَيْ بَنُو أَبِيهِ الَّذِينَ يَنْهَضُونَ مَعَهُ Ve efendisinin emr ve hizmetine kâ΄im olan hizmetkârlara ıtlâk olunur; yukâlu: هُمْ نَاهِضَةُ فُلاَنٍ أَيْ خَدَمُهُ الْقَائِمُونَ بِأَمْرِهِ
اَلنَّاهِضَةُ [en-nâhiḋat] (hâ’nın kezâlik kesriyle) Bir kimsenin babasının oğullarıdır ki ona ʹasabe düşerler. Ve
نَاهِضَةٌ [nâhiḋat] Şol kimselere dahi derler ki bir kimsenin mesâlihine kıyâm gösterip emrine mutîʹ olalar; yukâlu: مَا لِفُلَانٍ نَاهِضَةٌ أَيِ الَّذِينَ يَقُومُونَ بِأَمْرِهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı