اَلنَّبُّ [en-nebb] (nûn’un fethi ve bâ’nın teşdîdiyle) ve
اَلنَّبِيبُ [en-nebîb] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve
اَلنُّبَابُ [en-nubâb] (غُرَابٌ [ġurâb] vezninde) Teke kısmı keçi üzere tekelenip aşarken bağırmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَبَّ التَّيْسُ نَبًّا وَنَبِيبًا وَنُبَابًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا صَاحَ عِنْدَ الْهِيَاجِ Gerçi nüshalarda اَلتَّيْسُ lafzı matrûhtur, lâkin şârihin ve cemîʹ-i ümmehâtın ve şürûh-ı kütüb-i ehâdîsin beyânı üzere tekeye mahsûstur. Kâle fi’n-Nihâye fî hadîsi’l-hudûdi: “يَعْمِدُ أَحَدُهُمْ إِذَا غَزَا النَّاسُ فَيَنِبُّ كَنَبِيبِ التَّيْسِ اَلنَّبِيبِ صَوْتُ التَّيْسِ عِنْدَ السِّفَادِ “Ve çebiş taʹbîr olunan bir yaşındaki keçi yavrusu büyüyüp irilenmek maʹnâsınadır; yukâlu: نَبَّ عَتُودُ فُلاَنٍ إِذَا تَكَبَّرَ وَتَعَاظَمَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı