اَلنَّبْتُ [en-nebt] (سَبْتٌ [sebt] vezninde) Nebât maʹnâsınadır ki ism-i cinstir, yerde biten her nesneye denir, baʹdehu sâkı olmayanda, belki hayvânât me΄kûlü olanda ʹörf olmuştur ki ot taʹbîr olunur; Fârisîde giyâh denir. Ve
نَبْتٌ [nebt] ve
نَبَاتٌ [nebât] Masdar olurlar, yer otlu olmak maʹnâsına; yukâlu: نَبَتَتِ اْلأَرْضُ نَبْتًا وَنَبَاتًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ Ve ot bitmek maʹnâsınadır; yukâlu: نَبَتَ الْبَقْلُ
اَلنَّبْتُ [en-nebt] (nûn’un fethi ve bâ’nın sükûnuyla) ve
اَلنَّبَاتُ [en-nebât] (nûn’un fethiyle) Yerden biten nesne. Ve bitmek maʹnâsına da gelir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı