Kamus-ı Muhit - النجد maddesi

اَلنَّجَدُ [en-neced] (fethateynle) Terlemek maʹnâsınadır; yukâlu: نَجِدَ الرَّجُلُ نَجَدًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا عَرِقَ Ve belîd ve kâhil ve künd-zihn olmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَجِدَ الرَّجُلُ إِذَا بَلُدَ Ve fürû-mânde olmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَجِدَ الرَّجُلُ إِذَا أَعْيَا

اَلنَّجِدُ [en-necid] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve

اَلنَّجُدُ [en-necud] (عَضُدٌ [ʹaḋud] vezninde) ve

اَلنَّجِيدُ [en-necîd] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Bunlarda şecîʹ ve pür-dil adama denir ki sâ΄irlerin ʹâciz oldukları umûr-ı ʹazîmeye nüfûz ve temşîte muktedir ola. Ve

نَجِيدٌ [necîd] Magmûm ve gussa-nâk adama denir; مَنْجُودٌ [mencûd] gibi maʹnâ-yı sâbıktan me΄hûzdur ve arslana ıtlâk olunur.

اَلنَّجْدُ [en-necd] (nûn’un fethi ve cîm’in sükûnuyla) Etrâf ve havâlîsinden mürtefiʹ olan arza denir. Cemʹi أَنْجُدٌ [encud] gelir ve أَنْجَادٌ [encâd] gelir ve نُجُودٌ [nucûd] ve نُجُدٌ [nucud] gelir zammeteynle. Ve نُجُودٌ [nucûd]un cemʹi ki cemʹü’l-cemʹ olur, أَنْجِدَةٌ [encidet] gelir.

Vankulu Lugatı - النجد maddesi

اَلنَّجَدُ [en-neced] (fethateynle) Dirilmek; yukâlu: نَجِدَ الرَّجُلُ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ يَنْجَدُ نَجَدًا أَيْ عَرِقَ مِنْ عَمَلٍ أَوْ كَرْبٍ Ve كَرْبٌ [kerb] kâf’ın fethi ve râ’nın sükûnuyla gam ve rence derler.

اَلنَّجِدُ [en-necid] (nûn’un fethi ve cîm’in kesriyle) Bahâdır, şücâʹ maʹnâsına.

اَلنَّجْدُ [en-necd] (nûn’un fethi ve cîm’in sükûnuyla) Yüksek olan yer. Ve yüksek yol. Ve şol nesne ki onunla evi zînet ederler kıymetli metâʹlardan. Ve

نَجْدٌ [necd] Maslahatın tîz gören kimseye dahi derler; yukâlu: رَجُلٌ نَجْدٌ فِي الْحَاجَةِ إِذَا كَانَ نَاجِيًا فِيهَا أَيْ سَرِيعًا Ve

نَجْدٌ [necd] Bahâdır maʹnâsına da gelir. Ve galebe maʹnâsına da gelir; yukâlu: نَجَدْتُ الرَّجُلَ أَنْجُدُهُ إِذَا غَلَبْتَهُ