اَلنَّجْهُ [en-nech] (نَجْدٌ [necd] vezninde) Bir hâcet zımnında bir adama gelen kimseyi hoşlanmadığı kerîh ve ṯûriyye kelâmla mukâbele edip hâcetini redd eylemek ʹalâ-kavlin pek çirkîn ve nâ-sezâ vechle redd eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: نَجَهَهُ نَجْهًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا اسْتَقْبَلَهُ بِمَا يَكْرَهُ وَرَدَّهُ عَنْ حَاجَتِهِ أَوْ هُوَ أَقْبَحُ الرَّدِّ Ve bir kimse üzere nâgehânî çıkagelmek maʹnâsınadır; yukâlu: نَجَهَ عَلَى الْقَوْمِ إِذَا طَلَعَ Ve bir şehr ve arza varıp ondan hoşlanmayıp tabʹına nâ-mülâyim gelmek maʹnâsınadır; yukâlu: نَجَهَ بَلَدَ كَذَا إِذَا دَخَلَهُ فَكَرِهَهُ
اَلنَّجْهُ [en-nech] (nûn’un fethi ve cîm’in sükûnuyla) Zecre ve menʹe derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı