اَلنَّجِيبُ [en-necîb] (cîm’le أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Soyu pâk, hasîb ve kerîm ve asîl olan insân ve hayvâna denir. Cemʹi أَنْجَابٌ [encâb] gelir, أَشْرَافٌ [eşrâf] gibi ve نُجَبَاءُ [nucebâ΄] gelir, كُرَمَاءُ [kuremâ΄] gibi ve نُجُبٌ [nucub] gelir, نَذِيرٌ [nežîr] ve نُذُرٌ [nužur] gibi; ve yukâlu: نَاقَةٌ نَجِيبٌ وَنَجِيبَةٌ Bunun cemʹi نَجَائِبُ [necâ΄ib] gelir. Ve
نَجِيبٌ [Necîb] Esâmîdendir: Necîb b. Meymûn ve Ebû’n-Necîb ez-Zâhid es-Suhreverdî muhaddislerdir.
اَلنَّجِيبُ [en-necîb] (nûn’un fethi ve cîm’in kesriyle) Kerîm olan kimse; yukâlu: رَجُلٌ نَجِيبٌ أَيْ بَيِّنُ النَّجَابَةِ Ve devenin dahi yararına نَجِيبٌ [necîb] derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı