Kamus-ı Muhit - النجر maddesi

اَلنَّجَرُ [en-necer] (fethateynle) Deve ve koyun kısmına baʹzı yabanî nâ-muvâfık tohumlar eklinden nâşî ʹârız olan susalık ʹilletine denir ki her ne kadar su içseler kanmayıp ve ondan ʹâkıbet hasta ve helâk olurlar. Ve ʹarıza-i mezbûre baʹzen insâna ekşi süt içmekten hâdis olur ki aslâ suya kanmaz olur.

اَلنَّجْرُ [en-necr] (nûn’un fethi ve cîm’in sükûnuyla) Asl ve bünyâd maʹnâsınadır; yukâlu: هُوَ كَرِيمُ النَّجْرِ أَيِ الْأَصْلِ Ve

نَجْرٌ [necr] Masdar olur, elin orta parmağının boğumunu büküp onunla bir adamın başına vurmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَجَرَهُ نَجْرًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا ضَمَّ مِنْ كَفِّهِ بُرْجُمَةَ الْإِصْبَعِ الْوُسْطَى فَضَرَبَ بِهَا رَأْسَهُ Ve ağaç yonmak maʹnâsınadır ki dülgerlik eylemektir; yukâlu: نَجَرَ الْخَشَبَ إِذَا نَحَتَهُ وَمِنْهُ النَّجَّارُ Ve kasd ve âheng eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: نَجَرَهُ إِذَا قَصَدَهُ Ve ıssı olmak maʹnâsınadır; tekûlu: نَجَرَ يَوْمُنَا إِذَا حَرَّ Ve deveyi ʹunf ve şiddetle sürüp götürmek maʹnâsınadır; yukâlu: نَجَرَ الْإِبِلَ إِذَا سَاقَهَا شَدِيدًا Ve

نَجْرٌ [Necr] Mekke ile Medîne arzlarının ʹalemidir; harâret maʹnâsındandır. Ve

نَجْرٌ [necr] Cimâʹ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: نَجَرَ الْمَرْأَةَ إِذَا جَامَعَهَا Ve نَجِيرَةٌ [necîret] dedikleri taʹâm yapmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَجَرَتِ الْمَرْأَةُ إِذَا اتَّخَذَتْ نَجِيرَةً

Vankulu Lugatı - النجر maddesi

اَلنَّجَرُ [en-necer] (fethateynle) Susamaktır ki deveye ve koyuna ʹârız olup suya kanmamak, her içtikçe susar. Ve bu hâlet yaban tohumların yemekten hâsıl olur, nitekim insâna da hâsıl olur ekşi sütü çok içmeden; yukâlu: نَجِرَتِ الْإِبِلُ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ كَمَا يُقَالُ مَجِرَتْ بِالْمِيمِ

اَلنَّجْرُ [en-necr] (nûn’un fethi ve cîm’in sükûnuyla) Ağaç yonmak; yukâlu: نَجَرَ الْخَشَبَةَ يَنْجُرُهَا نَجْرًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا نَحَتَهَا Ve نَحْتٌ [naḩt] nûn’la ve ḩâ-i mühmele ile ve tâ-i müsennâtla kezâlik yonmak maʹnâsınadır. Ve

نَجْرٌ [necr] Suyu kızmış taş bırakmakla ısıtmağa da derler; yukâlu: نَجَرْتُ الْمَاءَ نَجْرًا إِذَا أَسْخَنْتَ بِالرَّضْفَةِ Ve رَضْفَةٌ [raḋfet] râ-i mühmele ve ḋâd-ı muʹceme ile kızmış taştır. Ve

نَجْرٌ [necr] Davarı muhkem sürmeğe de derler.