Kamus-ı Muhit - النجز maddesi

اَلنَّجَزُ [en-necez] (nûn’un ve cîm’in fethiyle) Bir nesne tükenip bitmek maʹnâsınadır; yukâlu. نَجِزَ الشَّيْءُ نَجَزًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا انْقَضَى وَفَنِيَ Ve mevʹûd olan nesne hâzır olmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَجِزَ الْوَعْدُ إِذَا حَضَرَ Ve kelâm munkatıʹ olmak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: نَجِزَ الْكَلاَمُ إِذَا انْقَطَعَ

اَلنَّجْزُ [en-necz] (nûn’un fethi ve cîm’in sükûnuyla) Bu dahi bir nesne tükenip bitmek maʹnâsınadır; yukâlu: نَجَزَ الشَّيْءُ نَجْزًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا انْقَضَى وَفَنِيَ Ve vaʹd hâzır olmak ve söz kesilmek maʹnâlarınadır; yukâlu: نَجَزَ الْوَعْدُ إِذَا حَضَرَ وَنَجَزَ الْكَلاَمُ إِذَا انْقَطَعَ Ve bir adamın hâcetini revâ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: نَجَزَ حَاجَتَهُ إِذَا قَضَاهَا Ve hâcet revâ olmağa müşrif olmak maʹnâsınadır; nûn’un zammıylada lügattir; tekûlu: أَنْتَ عَلَى نَجْزِ حَاجَتِكَ وَنُجْزِهَا أَيْ عَلَى شَرَفٍ مِنْ قَضَائِهَا

Vankulu Lugatı - النجز maddesi

اَلنَّجَزُ [en-necez] (fethateynle) Bir nesne tükenmek; yukâlu: نَجَزَ الشَّيْءُ يَنْجُزُهُ نَجْزًا إِذَا انْقَضَى وَفَنِيَ

اَلنَّجْزُ [en-necz] (nûn’un fethi ve cîm’in sükûnuyla) Bitirmek; yukâlu: نَجَزَ حَاجَتَهُ يَنْجُزُهَا نَجْزًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا قَضَاهَا Ve

نَجْزٌ [necz] Vaʹdeye vefâ etmeğe de derler. Ve

نَجْزٌ [necz] Bir nesne tamâm olmağa karîb olmasına da derler; yukâlu: إِئْتِ عَلَى نَجْزِ حَاجَتِكَ وَنُجْزِ حَاجَتِكَ بِفَتْحِ النُّونِ وَضَمِّهَا أَيْ عَلَى شَرَفِ مِنْ قَضَائِهَا