اَلنَّقَرَى [en-neḵarâ] (جَمَزَى [cemezâ] vezninde) Taʹyîb maʹnâsından ismdir, ʹayblamağa denir. Ve daʹvet-i hâssaya denir; tekûlu: دَعَوْتُهُ النَّقَرَى أَيْ دَعْوَةً خَاصَّةً Şârih Miṡbâḩ’tan nakl eder ki نَقَرَى [neḵarâ] جَفَلَى [cefelâ] mukâbilidir, zîrâ جَفَلَى [cefelâ] min-gayri ihtisâs daʹvet-i ʹâmmeye denir; yukâlu: دَعَا فُلاَنٌ فِي الْجَفَلَى لاَ فِي النَّقَرَى أَيِ الدَّعْوَةَ الْخَاصَّةَ
اَلنَّقَرَى [en-neḵarâ] (nûn’un ve ḵâf’ın fethiyle ve elifin kasrıyla) Perâkende demek olur; yukâlu: دَعَوْتُهُمُ النَّقَرَى أَيْ دَعْوَةً خَاصَّةً وَهُوَ أَنْ تَدْعُوَ بَعْضًا دُونَ بَعْضٍ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı