اَلنَّقَهُ [en-neḵah] (nûn’un ve ḵâf’ın fethiyle) ve
اَلنُّقُوهُ [en-nukûh] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) Hastalıktan yenice sıhhat bulup lâkin henüz zaʹîfçe ve nâ-tüvânca olmak maʹnâsınadır, ʹalâ-kavlin küllî ifâkat bulmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَقِهَ الْمَرِيضُ مِنْ مَرَضِهِ وَنَقَهَ نَقْهًا وَنُقُوهًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ وَالثَّالِثِ إِذَا صَحَّ وَفِيهِ ضَعْفٌ أَوْ أَفَاقَ Ve fehm eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: نَقِهَ الْحَدِيثَ إِذَا فَهِمَهُ
اَلنُّقُوهُ [en-nuḵûh] (zammeteynle) Bi-maʹnâhu; yukâlu: نَقَهَ نُقُوهًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ مِثْلُ كَلَحَ كُلُوحًا Ve كُلُوحٌ [kulûḩ] ḩâ-i mühmele ile ekşi yüzlü olmağa derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı