اَلنَّفِيرُ [en-nefîr] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Bu dahi نَفَرٌ [nefer] maʹnâsınadır; yukâlu: جَاءَ نَفَرٌ مِنَ النَّاسِ وَنَفِيرٌ أَيِ النَّاسُ كُلُّهُمْ وَكَذَا مَا دُونَ الْعَشَرَةِ مِنَ الرِّجَالِ Şârih der ki Miṡbâḩ’ın beyânına göre نَفَرٌ [nefer] üçten ona kadar, ʹalâ-kavlin yediye kadar cemâʹat-i ricâle denir, ondan ziyâdeye ıtlâk olunmaz. Ve
نَفِيرٌ [nefîr] ve
نَفْرَةٌ [nefret] (تَمْرَةٌ [temret] vezninde) نَفْرٌ [nefr]-i mezkûr gibi kıtâle seninle berâber çıkıp giden yâhûd bir husûsta takaddüm eden cemâʹate denir.
اَلنَّفِيرُ [en-nefîr] (nûn’un fethi ve fâ’nın kesriyle) Zikr olunan cemâʹatten ileri çıkan kimseler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı