اَلنَّوَاجِذُ [en-nevâciž] (nûn’un fethiyle) Ağızda dişlerin nihâyetinde olan dört dişe denir ki yirmi sekizden ziyâde birer diştir; baʹde’l-bulûg hâsıl olur, fevkânî ve tahtânî dört diştir. ʹAlâ-kavlin نَوَاجِذُ [nevâciž] أَنْيَابٌ [enyâb]dır; yaʹnî azı dişleridir ki dört dâne sivri diştir, ikisi fevkânî ve ikisi tahtânîdir. Ve ʹalâ-re΄yin azı dişlerinin öte yanlarında yanaşı olan dişlerdir ki onlar da dört dânedir. Yâhûd أَضْرَاسٌ [aḋrâs]ın mecmûʹuna denir; müfredi نَاجِذٌ [nâciž]dir.
اَلنَّوَاجِذُ [en-nevâciž] نَاجِذٌ [nâciž]in cemʹidir. Ve her insânın dört نَوَاجِذُ [nevâciž]i vardır, dişlerinin nihâyetinde azı dişlerinden sonra. Ve o نَوَاجِذُ [nevâciž]e ضِرْسُ الْحُلْمِ [ḋirsu’l-ḩulm] derler baʹde’l-bülûg bittiğinden ötürü. Ve ضِرْسٌ [ḋirs] ḋâd-ı muʹcemenin kesriyle azı dişine ve حُلْمٌ [ḩulm] ḩâ-i mühmelenin zammıyla ʹâkıl ve bâlig olmağa derler; yukâlu: ضَحِكَ حَتَّى بَدَتْ نَوَاجِذُهُ Kaçan ki ḋahik ziyâde olmağın istigrâb olunsa böyle derler. Ve gâh olur ki نَوَاجِذُ [nevâciž] atın azı dişinde dahi istiʹmâl olunur. Deve kısmının azısına أَنْيَابٌ [enyâb] ve çatal tırnaklıların azısına صَوَالِغُ [ṡavâliġ] dedikleri gibi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı