اَلنَّهْمَةُ [en-nehmet] (تَمْرَةٌ [temret] vezninde) Hâcet maʹnâsınadır; yukâlu: قَضَى نَهْمَتَهُ أَيْ حَاجَتَهُ Ve bir nesneye der-kâr olan şehvet-i tâmme ve himmet-i bâligaya denir; yukâlu: إِسْتَوْفَى مِنْهُ نَهْمَتَهُ أَيْ بُلُوغَ هِمَّتِهِ وَشَهْوَتِهِ Ve نَأْمَةٌ [ne΄met] maʹnâsınadır ki gümürdenmeğe denir; yukâlu: سَمِعْتُ نَهْمَةَ الْأَسَدِ وَالرَّجُلِ أَيْ نَأْمَتَهُ Ve نَهْمٌ [nehm] ve نَهِيمٌ [nehîm] maʹnâsınadır, ke-mâ se-yuzkeru.
اَلنَّهْمَةُ [en-nehmet] (nûn’un fethi ve hâ’nın sükûnuyla) Bir nesneye kemâl-i himmet olmak.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı