اَلْهَبِيطُ [el-hebîṯ] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve
اَلْمَهْبُوطُ [el-mehbûṯ] Hastalıktan ve bir ʹilletten nahîf ve zebûn olmuş adama denir.
اَلْهَبِيطُ [el-hebîṯ] (hâ’nın fethi ve bâ’nın kesri ve meddiyle) Şol nâkadır ki arık ola. Ebû ʹUbeyd rivâyeti üzere ki eyitti: ʹAbîd b. Abraṡ’ın هَبِيطٌ [hebîṯ] müfred dediği kavli bundan me΄hûzdur ki mezbûr yalnızlık ve zaʹîflik beyânında zikr olunmuştur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı