اَلْوَخْشُ [el-Vaḣş] (vâv’ın fethi ve ḣâ-yı muʹcemenin sükûnuyla) Mâverâünnehr’de bir belde adıdır. Ve
وَخْشٌ [vaḣş] Her nesnenin kötüsüne ve kemterine denir. Ve nâsın fürû-mâye ve sefile ve rüzâlına denir. Müfred ve cemʹi ve müzekker ve mü΄ennesi müsâvîdir. Ve baʹzen cemʹinde أَوْخَاشٌ [evḣâş] ve tesniyesinde وَخْشَيْنِ [vaḣşeyn] denir ve cemʹinde وِخَاشٌ [viḣâş] dahi denir vâv’ın kesriyle; yukâlu: هُوَ مِنَ الْأَوْبَاشِ وَالْأَوْخَاشِ أَيْ رُذَالِهِمْ وَسُقَاطِهِمْ
اَلْوَخْشُ [el-vaḣş] (vâv’ın fethi ve ḣâ-i muʹcemenin sükûnuyla) أَرَاذِلُ [erâžil] maʹnâsınadır; yukâlu: ذَاكَ رَجُلٌ مِنْ وَخْشِ النَّاسِ أَيْ مِنْ رُذَالِهِمْ Ve gâh olur baʹzı eşʹârda وَخْشٌ [vaḣş] kelimesinin âhirine nûn-ı müşeddede ziyâde edip اَلْوَخْشَنُّ [el-vaḣşenn] derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı