بَادِ يبَدِيٍّ [bâdi beddiyyin] (kezâlik dâl’ın evvelde kesri ve yâ’nın âhirde kesri ve teşdîdi ve tenvînle) Kezâlik bir nesnenin ibtidâsı; tekûlu: فَعَلَ ذَلِكَ بَادِيَ بَدٍ وَبَادِيَ بَدِيٍّ أَيْ أَوَّلًا Ve bunun aslı hemze idi kesret-i istiʹmâl ile hemze tahfîf olundu. Ve gâh olur بَادِيَ بَدِيٍّ [bâdiye bediyyin] âfet ve dâhiye maʹnâsına dahi istiʹmâl olunur. Pes بَادِيَ بَدِيٍّ [bâdiye bediyyin] iki kelimedir ki bir hükmünde kılınmıştır; مَعْدِي كَرَبٍ [Maʹdî Kereb] ve قَالِي قَلَا [Ḵâlî Ḵalâ] gibi ki evvel bir recülün ismi ve sânî bir mevziʹin ismidir. Ve ehl-i Ḩicâz بَدِينَا derler bâb-ı râbiʹden بَدَأْنَا maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı