حَرْفُ الْوَصْلِ [ḩarfu’l-vaṡl] Fenn-i ʹarûz ıstılâhında beytinde revî olan harften sonra mezkûr olan harfe ıtlâk olunur; revî harfinin harekesini vasl eylediği için ıtlâk olundu. Ve harf-i merkûme dört harften ʹibârettir. “Vâv” ve “yâ΄” ve “elif” ve “hâ-i sâkine vü müteharrike”dir. Ve müteharrike olan hâ’nın harekesine nefâž ve ona tâbiʹ olan harf-i lîne hurûc ıtlâk ederler, meselâ şâʹirin işbu: “سُقِيتِ الْغَيْثَ أَيَّتُهَا الْخِيَامُو” mısrâʹında mîm revîdir. Ve işbâʹdan hâsıl olan vâv vasldır, kezâlik işbu: “كَانَتْ مَنَازِلُهُ مِنَ الْأَيَّامِى” mısrâʹında revî mîm’dir ve yâ΄ vasldır. Ve “فَمَا زِلْتُ أَبْكِي عِنْدَهُ وَأُخَاطِبُهْ” mısrâʹında revî bâ΄ ve vasl hâ-i sâkinedir. Ve “إِذَا مَا رَأَيْنَا زَالَ مِنَّا زَوِيلُهَا” mısrâʹında revî lâm’dır ve vasl hâ-i meftûhadır, onun fethasına nefâz ve ona tâbiʹ olan elife hurûc derler. Mü΄ellif elif-i vasle misâl îrâd eylemedi. Ve o işbu: “أَقَلُّ اللَّوْمِ عَاذِلٌ وَالْعِتَابَا” mısrâʹında vâkiʹ eliftir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı