اَلْحَزَازَةُ [el-ḩazâzet] (سَحَابَةٌ [seḩâbet] vezninde) Başın kılları aralığında kepek tarzında hâdis olan şey΄e denir ki konak taʹbîr olunur, هِبْرِيَةٌ [hibriyet] dahi denir. Cemʹ-i cinsi حَزَازٌ [ḩazâz]dır; yukâlu: اَلْخِطْمِيُّ تَذْهَبُ بِحَزَازِ الرَّأْسِ أَيْ الْهِبْرِيَةِ Ve
حَزَازَةٌ [ḩazâzet] Gayz ve gazab ve te΄ellüm gibi hâlâttan derûna ʹârız olan vecaʹ ve hırâş-gûne tırmantıya denir ki adamın yüreğini kazıyıp rencîde eder; tekûlu: فِي صَدْرِي حَزَازَةٌ وَهِيَ وَجَعٌ فِي الْقَلْبِ يَحْدُثُ مِنْ غَيْظٍ وَنَحْوِهِ Ve Ḩazâze b. İbrâhîm b. Suleymân el-Kûfî muhaddisîndendir.
اَلْحَزَازَةُ [el-ḩazâzet] (kezâlik ḩâ’nın fethiyle) Vâhidi. Ve
حَزَازَةٌ [ḩazâzet] Şol ağrıya dahi derler ki kalbde hışımdan hâsıl olur. Ve خِشْمٌ [hışm]a şebîh nesnelerden hâsıl olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı