اَلدَّدُ [ed-ded] (dâl’ın fethi ve sâniyenin tahfîfiyle) Lehv ve laʹib maʹnâsınadır. Bunda üç lügat vardır: Biri mezkûrdur ve biri دَدَا [dedâ]dır, قَفَا [ḵafâ] vezninde ve biri دَدَنٌ [deden]dir, fethateynle ve nûn’la; yukâlu: هَذَا دَدٌ وَدَدًا وَدَدَنٌ Kâle fi’n-Nihâye ve fi’l-hadîsi “مَا أَنَا مِنْ دَدٍ وَلاَ الدَّدُ مِنِّي” أَيْ مَا أَنَا فِي شَيْءٍ مِنَ اللَّهْوِ وَاللَّعِبِ وَلاَ ذَلِكَ مِنِّي يَعْنِي مِنْ أَشْغَالِي Ve
دَدٌ [Ded] Bir mevziʹ adıdır. Ve bir hatun ismidir. Ve zamândan bir mikdâra denir; yukâlu: مَضَى دَدٌ مِنَ الدَّهْرِ أَيْ حِينٌ Ve bu “د،د،ي” mâddesinde dahi iʹâde olunur inşâ΄allâhu taʹâlâ.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı