durbet ~ دُرْبَةٌ

Kamus-ı Muhit - دربة maddesi

اَلدَّرَبُ [ed-dereb] (تَعَبٌ [taʹab] vezninde) ve

اَلدُّرْبَةُ [ed-durbet] (dâl’ın zammı ve râ’nın sükûnuyla) Bir nesneyi hûy ve ʹâdet edinmek maʹnâsınadır ki dadanmak taʹbîr olunur; yukâlu: دَرِبَ الشَّيْءَ دَرَباً وَدُرْبَةً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا ضَرِيَ بِهِ Ve

دُرْبَةٌ [durbet] (dâl’ın zammıyla) Cenk ve cidâle ve sâ΄ir umûra cür΄et ve ikdâmla ʹâdet edip alışmağa denir. Şârih der ki bu tekrâr kabîlindendir, zîrâ maʹnâ-yı evvelin mefâdıdır. Ve

دُرْبَةٌ [durbet] Hecîn olan öküzün hörgücüne denir. Ve هَجِينٌ [hecîn] Babası cins ve anası nâ-cins olana denir.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı