الدَّفَأُ [ed-defe΄] (fethateynle) ve
الدَّفَاءَةُ [ed-defâ΄et] (كَرَاهَةٌ [kerâhet] vezninde) Isınmak, tesahhun maʹnâsınadır; yukâlu: دَفِئَ الرَّجُلُ دَفَئًا وَدَفُؤَ دَفَاءَةً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ وَالْخَامِسِ إِذَا تَسَخَّنَ Mü΄ellif دَفَاءَةٌ [defâ΄et] kelimesini gerçi كَالدَّفَاءَةِ ʹunvânıyla ism olmak üzere resm edip lâkin sahîh olan, vech-i mezkûr üzere bâb-ı hâmisten masdar olmaktır. Ve
دَفَأٌ [defe΄] (fethateynle) Arkada olan büğrülük hâletine denir; yukâlu: فِيهِ دَفَأٌ أَيْ جَنَأٌ وَهُوَ أَدْفَأُ وَهِيَ دَفْآى
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı