اَلدَّفْوَاءُ [ed-defvâ΄] (dâl’ın fethi ve fâ’nın sükûnuyla ve elifin meddiyle) Mü΄ennesi; yukâlu: وَعْلٌ أَدْفَى وَعَنْزٌ دَفْوَاءُ إِذَا طَالَ قَرْنَاهُ جِدًّا وَذَهَبَا قِبَلَ أُذُنَيْهِ Ve
أَدْفَى [edfâ] Kanadı uzun kuşa dahi derler; yukâlu: طَائِرٌ أَدْفَى إِذَا كَانَ طَوِيلَ الْجَنَاحِ Ve
دَفْوَاءُ [defvâ΄] Büyük ağaca dahi derler, şecere-i ʹazîme maʹnâsına. Ve fi’l-hadîsi: “أَنَّهُ أَبْصَرُ شَجَرَةً دَفْوَاءَ تُسَمَّى ذَاتَ أَنْوَاطٍ” Yaʹnî şecere-i mezbûreye ذَاتَ أَنْوَاطٍ derlerdi ona silâhların asıp min dûnillâh onu maʹbûd edindikleri için. Ve tavşancıl demekle maʹrûf kuşa dahi دَفْوَاءُ [defvâ΄] derler, minkârı uzun olduğu için.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı