الذَّرْءُ [ež-žer΄] (žâl’ın fethi ve râ’nın sükûnuyla) Yaratmak, halk maʹnâsına; yukâlu: ذَرَأَ اللهُ الْخَلْقَ ذَرْءًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ أَيْ خَلَقَهُ Ve bir nesneyi çoğaltmak maʹnâsınadır; yukâlu: ذَرَأَ الشَّيْءَ إِذَا كَثَّرَهُ [Ve] ذُرِّيَّةٌ [žurriyyet] bundan me΄hûzdur, ke-mâ se-yuzkeru. Ve pîrlikten yâ ʹilletten nâşî ağızdan dişler dökülmek maʹnâsınadır; yukâlu: ذَرَأَ فُوهُ أَيْ سَقَطَ يَعْنِي مَا فِيهِ مِنَ الْأَسْنَانِ Ve bu, zikrü’l-mahal ve irâdetü’l-hâl kabîlindendir. Ve tarlaya tohum ekmek maʹnâsınadır; yukâlu: ذَرَأَ الأَرْضَ إِذَا بَذَرَهَا Ve başın saçı ağarmak maʹnâsınadır, ke-mâ se-yuzkeru. Ve
ذَرْءٌ [žer΄] Şey΄-i kalîl maʹnâsınadır; yukâlu: ذَرْءٌ مِنْ خَبَرِ أَيْ شَيْءٌ مِنْهُ Ve masdar bi-maʹnâ mefʹûl olur; مَخْلُوقٌ [maḣlûḵ] maʹnâsına; yukâlu: هُمْ ذَرْءُ النَّارِ أَيْ خُلِقُوا لَهَا Ve perde ve hâ΄il maʹnâsınadır; yukâlu: مَا بَيْنَنَا ذَرْءٌ أَيْ حَائِلٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı