اَلذَّقَنُ [ež-žeḵan] (fethateynle) Enek ki iki çenenin kavuştuğu yerdir. Ve fi’l-meseli: “مُثْقَلٌ اِسْتَعَانَ بِذَقَنِهِ” Bu bir meseldir ki bununla bir recül-i zaʹîf kendi mislli recül-i zaʹîfle istiʹânet etmesinde darb olunur. Ve bunun aslı şol devedir ki üzerine haml-ı sakîl vuruldukta yerinden kıyâma kâdir olmayıp eneğin yere dayamakla kıyâm etmeği umar. Ve
ذَقَنٌ [žeḵan] Kovanın kenârı dikişte eğri gelmek maʹnâsına da gelir; tekûlu: ذَقَنْتُ الدَّلْوَ إِذَا خَرَزْتَهَا فَجَاءَتْ شَفَتُهَا مَائِلَةً
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı