ذُو الْقَلْبَيْنِ [Žu’l-Ḵalbeyn] Fihr kabîlesinden Cemîl b. Maʹmer nâm kimsenin lakabıdır. Be-gâyet kuvvet-i hâfıza sâhibi olduğundan Ḵureyş ona ذُو الْقَلْبَيْنِ [Žu’l-Ḵalbeyn] ile telkîb eylediler. İşbu ﴿مَا جَعَلَ اللهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ﴾ الآية kerîmesi onun hakkında nâzil olmuştur. Mervîdir ki mezbûr be-gâyet zîrek ve kuvvet-i hâfızaya mâlik olmakla “Benim iki kalbim vardır, her biriyle taʹakkul ederim ve her biri hâşâ Hazret-i Muḩammed’in kalb ve ʹaklından efdal ve eslemdir” diye lâf ve güzâf eder idi. Vaktâ ki Bedr gazâsında münhezim olan müşrikûn ile berâber mersûm dahi münhezim olmakla papuçunun bir teki elinde ve bir teki ayağında firâr eder iken Ebû Sufyân tesâdüf edip “Bu ne hâldir?” diye su΄âl eyledikte, ʹaskerlerinin inhizâmını ihbâr edip tekrâr “Yâ böylece pâbûşun biri elinde ve birisi ayağında olmak ne olsun?” diye istifsâr eyledikte ʹacîbdir ki “Hâlen ikisi de ayağımdadır, elime aldığımı hiç idrâk edemiyorum!” demekle kalb-i vâhidinde dahi halel olduğu nümâyân olmuştur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı