ذُو الْآكَالِ [žu’l-âkâl] (medd ile) Beyne’l-ʹArab ehl-i kabîlenin rü΄esâ΄ ve sâdâtına ıtlâk olunur ki mirbâʹ ahz ederler. Ve مِرْبَاعٌ [mirbâʹ] ganîmet mâlının rubuʹuna denir ki Câhiliyye’de rü΄esâya ʹâ΄id olur idi; yukâlu: هُوَ مِنْ ذَوِي الْآكَالِ أَيْ سَادَةُ الْأَحْيَاءِ الْآخِذِينَ لِلْمِرْبَاعِ Cevherî vehminden nâşî yalnızca اَلْآكَال ʹunvânında sebt eyledi. Ve آكَالٌ [âkâl] medd ile أُكْلٌ [ukl] lafzının cemʹidir ki ekl olunacak nesnelerdir, onun için mülûkun havâss taʹbîr olunan مَأْكَلٌ [me΄kel]lerine آكَالُ الْمُلُوكِ [âkâlu’l-mulûk] ıtlâk olunur; yukâlu: آكَالُ الْمُلُوكِ أَيْ مَآكِلُهُمْ Ve آكَالُ الْجُنْدِ [âkâlu’l-cund] ʹaskerin ʹulûfelerine ıtlâk olunur; yukâlu: أَعْطُوا آكَالَ الْجُنْدِ أَيْ أَطْمَاعَهُمْ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı