ذُو الْمُشَهَّرَةِ [Žu’l-Muşehheret] Ashâb-ı kirâmdan Ebû Ducâne Simâk b. Evs hazretlerinin lakabıdır, bir مُشَهَّرَةٌ [muşehheret]i var idi, onunla meydân-ı harbe hurûc eyledikte beyne’s-saffeyn salını salını yürüyüp ve zâtında bahâdır olmakla önüne gelen aʹdâyı ʹâlem-i hayâtta terk ve ibkâ eylemez idi. Zâhiren مُشَهَّرَةٌ [muşehheret]ten murâd seyftir, hâ΄ ismiyyedir; zîrâ kütüb-i siyerde mestûrdur ki Uḩud gazvesinde Sultân-ı Enbiyâ΄ ʹaleyhi efdalu’t-tehâyâ hazretleri Ebû Ducâne’ye bir seyf iʹtâ ve hakkını edâ eyle tavsiye buyurup o dahi seyf-i mezbûru ahz ve reftâr ederek meydâna hurûc eylemekle Resûl-i ekrem hazretleri reftâr ve hırâmını gördükte: “إِنَّهَا لَمِشْيَةٌ يَبْغُضُهَا اللهُ تَعَالَى إِلاَّ فِي هَذِهِ الْمَوَاطِنِ” buyurdular. Ve seyf-i merkûmun safhasında “فِي الْجُبْنِ عَارٌ وَفِي الْإِقْبَالِ مَكْرَمَةٌ || وَالْمَرْءُ بِالْجُبْنِ لاَ يَنْجُو مِنَ الْقَدَرِ” beyti mersûm idi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı