اَلْرَّتَبُ [er-reteb] (fethateynle) Şiddet maʹnâsınadır ki sühûlet mukâbilidir; yukâlu: مَا فِي هَذَا اْلأَمْرِ رَتَبٌ أَيْ شِدَّةٌ Ve dik durmak, إِنْتِصَابٌ [intisâb] maʹnâsınadır ki ümmehât-ı sâ΄irede münfehim olduğu üzere إِنْصِبَابٌ nüshası galattır; yukâlu: رَتِبَ الشَّيْءُ رَتَبًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا انْتصَبَ Ve
رَتَبٌ [reteb] Zemînin tümsek ve yüksek yerine denir. Ve şol kayalara denir ki birbirine karîb ve baʹzı baʹzından mürtefiʹ ola. Ve maʹâş husûsunun şedîd ve galîz olmasına denir. Ve serçe parmakla yanındaki parmağın kezâlik onunla orta parmağın aralıklarında olan fürceye denir. Ve baş parmaktan mâ-ʹadâ dört parmağı birbirine yanaştırıp tahta pâresi gibi tutmağa denir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı