اَلشِّيَابُ [eş-şiyâb] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) شَوْبٌ [şevb] maʹnâsınadır; yukâlu: شَابَ الشَّيْءَ يَشُوبُ شَوْبًا وَشِيَابًا إِذَا خَلَطَهُ Ve
شَوْبٌ [şevb] Çorbaya ıtlâk olunur; tesmiye bi’l-masdardır, pirinç ve sâ΄ir nesne muhtelit olduğu için. Ve minhu’l-meselu: “مَا لَهُ شَوْبٌ وَلاَ رَوْبٌ” أَيْ لاَ مَرَقٌ وَلاَ لَبَنٌ Ve
شَوْبٌ [şevb] Hamur kıtʹasına denir ki yumak taʹbîr olunur. Ve bir nesne içre katılıp karıştırılan şey΄e denir. Su ve süt gibi ve bala ıtlâk olunur, عَسَلٌ [ʹasel] maʹnâsına. Eşribeye mezc olunmak yâhûd şemʹle memzûc olmak mülâhazasına mebnîdir; yukâlu: سَقَاهُ الشَّوْبَ بِالرَّوْبِ أَيِ الْعَسَلَ بِاللَّبَنِ Ve
شَوْبٌ [şevb] Bir nesneyi yâhûd bir kimseyi kendiden vech-i yesîr ile defʹ edip savmak maʹnâsınadır; yukâlu: شَابَ عَنْهُ إِذَا دَافَعَ وَنَضَحَ عَنْهُ فَلَمْ يُبَالِغْ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı