شُوشُ [Şûş] (şîn’in zammıyla) Cezîre-i İbn ʹÖmer kurbünde bir mevziʹdir. Ve Curcân şehrinde bir mahalledir. Ve Dicle-i Mavṡil şarkîsinde bir kalʹadır ki onda aʹlâ habb-ı rümmân ve latîf karpuzlar hâsıl olur. Ve belde-i Baġdâd-ı behişt-âbâdda Ebu’l-ʹAlâ İdrîs b. Muḩâmmed b. ʹOšamp;mân ʹAfîfüddîn el-ʹÂmirî eş-Şûşî muhaddistir. Mü΄ellif nisbetini taʹyînden sükût eylemiştir, zâhiren Şûş-ı ahîrdir. Ve
شُوشُ [Şûş] Ḣûzistân’da Sûs dedikleri kazânın ismidir ki taʹrîb edip Şûş dediler. Ve
شُوشٌ [şûş] أَشُوشٌ [eşûş] lafzından cemʹ olur ki gayz ve hışm ve gazabdan gözünün kuyruğuyla bakan adama denir; yukâlu: أَبْطَالٌ شُوشٌ أَيْ شُوسٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı