شَوْلٌ [eş-şevl] Hafîf ve çabuk adama ıtlâk olunur. Ve tulumun ve kovanın diplerinde kalan su bakiyyesine denir yâhûd azca suya denir; cemʹi أَشْوَالٌ [eşvâl]dir.
اَلشَّوْلُ [eş-şevl] (şîn’in fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Bir nesneyi kaldırmak; yukâlu: شُلْتُ بِالْجَرَّةِ أَشُولُ بِهَا شَوْلًا إِذَا رَفَعْتَهَا وَلَا تَقُلْ شِلْتُ بِكَسْرِ الشِّينِ Ve bir nesne mürtefiʹ olmağa dahi derler; yukâlu: شَالَ الْمِيزَانُ إِذَا ارْتَفَعَتْ إِحْدَى كَفَّتَيْهِ Ve nâka kuyruğın kaldırmağa dahi derler; yukâlu: شَالَتِ النَّاقَةُ بِذَنَبِهَا تَشُولُ بِهِ Ve nâkanın kuyruğu kalkmağa dahi derler; yukâlu: شَالَ ذَنَبُهَا إِذَا ارْتَفَعَ Ve
شَوْلٌ [şevl] Kırba dibinde kalan az suya dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı