اَلصَّعَرُ [eṡ-ṡaʹar] (ṡâd’ın ve ʹayn’ın fethiyle) İnsânın yüzü bir tarafa doğru mâyil yaʹnî devrik olmak, ʹalâ-kavlin bir yüzü devrik olmak ve ʹalâ-re΄yin deve kısmına mahsûs bir ʹillettir ki boynu bir cânibe doğru eğrilip devrik olur. Pes صَعَرٌ [ṡaʹar] lafzı ismdir ve masdar olur; yukâlu: فِي وَجْهِهِ أَيْ فِي خَدِّهِ صَعَرٌ ve yukâlu: فِي عُنُقِ الْبَعِيرِ صَعَرٌ أَيْ مَيْلٌ ve yukâlu: صَعِرَ وَجْهُهُ صَعَرًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا مَالَ إِلَى أَحَدِ الشِّقَّيْنِ Ve bu meyelân hılkî ve kibr ü nahvetten nâşî caʹlî olur. Ve
صَعَرٌ [ṡaʹar] Adamın başı küçük olmak maʹnâsınadır; yukâlu: صَعِرَ رَأْسُهُ إِذَا صَغُرَ Ve صَعَارِيرُ [ṡaʹârîr] ekl eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: صَعِرَ الرَّجُلُ إِذَا أَكَلَ الصَّعَارِيرَ Ke-mâ se-yuzkeru.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı