Kamus-ı Muhit - صير maddesi

صَيْرٌ [ṡayr] ve

صَيْرُورَةً [ṡayrûret] Nâsın mevridleri olan suya varmak maʹnâsınadır; yukâlu: صَارَ النَّاسُ الصَّيْرَ إِذَا حَضَرُوهُ Ve

صَيْرٌ [ṡayr] Kesmek maʹnâsınadır; yukâlu: صَارَ الشَّيْءَ صَيْرًا إِذَا قَطَعَهُ Ve otçular ve çayırcılar yerlerine dönüp gelmek maʹnâsınadır; yukâlu: صَارَ الْمُنْتَجِعُونَ إِذَا رَجَعُوا إِلَى مَحَاضِرِهِمْ

اَلصِّيرُ [eṡ-ṡîr] (ṡâd’ın kesriyle) Şol suya denir ki dâ΄imâ nâs ona varıp hâzır olurlar. Ve bir işin ʹâkibet ve ser-encâmına denir; bunda ṡâd’ın fethiyle de lügattir. Ve bir şey΄in bir ucuna ve bir nâhiyesine ıtlâk olunur; tekûlu: أَنَا عَلَى صِيرٍ مِنْ أَمْرِ كَذَا أَيْ عَلَى نَاحِيَةٍ مِنْهُ Ve kapı yarığına denir; yukâlu: نَظَرَ مِنْ صِيرِ الْبَابِ أَيْ مِنْ شِقِّهِ Ve balık salamurasına denir; tekûlu: أَكَلْتُ صِيرًا أَيْ صَحْنَاةً Ve ʹinde’l-baʹz salamuraya şebîh bir nesne ismidir. Ve salamura yapılacak tuzlanmış hurde balıklara denir. Ve Yehûd tâ΄ifesinin hahamlarına denir, أُسْقُفُّ الْيَهُودِ [usḵuffu’l-Yehûd] maʹnâsına. Ve

صِيرٌ [Ṡîr] Ṯayyi΄ bilâdında cebel-i Ece΄ ʹindinde bir dağın adıdır ki Sîrâf ile ʹUmân beynindedir. Ve Necd ülkesinde bir mevziʹ adıdır.

Vankulu Lugatı - صير maddesi

اَلصَّيْرُورَةُ [eṡ-ṡayrûret] (ṡâd’ın fethi ve yâ’nın sükûnuyla ve râ’nın zammıyla) Masdarlardır, olmak maʹnâsına; yukâlu: صَارَ الشَّيْءُ كَذَا يَصِيرُ صَيْرًا وَصَيْرُورَةً Ve

صَيْرٌ [ṡayr] Kesmek maʹnâsına da gelir; yukâlu: صَارَهُ يَصِيرُهُ وَهُوَ لُغَةٌ فِي يَصُورُهُ أَيْ قَطَعَهُ وَكَذَا إِذَا أَمَالَهُ

اَلصِّيرُ [eṡ-ṡîr] (ṡâd’ın kesri ve meddiyle) Bir nesne tahsîl olmağa karîb olmak; yukâlu: فُلَانٌ عَلَى صِيرِ أَمْرٍ إِذَا كَانَ عَلَى إِشْرَافٍ مِنْ قَضَائِهِ Yaʹnî itmâmı üzere olsa. Ve

صِيرٌ [ṡîr] Kezâlik صِحْنَاةٌ [ṡiḩnât]a derler ve صِحْنَاةٌ [ṡiḩnât] ṡâd’ın kesri ve ḩâ-i mühmelenin sükûnuyla bir nevʹ taʹâmdır balıktan ederler. Ve hadîs-i şerîfte vâkiʹ olmuştur ki Sâlim b. ʹAbdullâh yanından bir kimse mürûr etti ki onun katında صِيرٌ [ṡîr] var idi. Sâlim mezbûr صِيرٌ [ṡîr]dan tadıp bunu nice beyʹ edersin dedi. Ve erbâb-ı hadîs صِيرٌ [ṡîr]i bu hadîste zikr olunan taʹâmla tefsîr etti. Ve

صِيرٌ [ṡîr] Kapı yarığına dahi derler, şakku’l-bâb maʹnâsına. Ve fi’l-hadîsi: “مَنْ نَظَرَ مِنْ صِيرِ بَابٍ فَفُقِئَتْ عَيْنُهُ فَهِيَ هَدَرٌ” Ve bu hadîs-i şerîfte صِيرٌ [ṡîr] şakk maʹnâsıyla tefsîr olunmuştur. Ve Ebû ʹUbeyd eyitti: Bu kelimeyi bu maʹnâya ancak bu hadîste işittim.