طَهْ [ṯah] (بَلْ [bel] vezninde) Fiʹl-i emrdir, إِطْمَئِنَّ maʹnâsına ki mutma΄inn ol demektir, ʹalâ-kavlin lügat-i Ḩabeşiyyede يَا رَجُلُ maʹnâsınadır. Ve ṯâ’nın ve hâ’nın fethalarını işbâʹla kırâ΄at edene göre hurûf-ı hecâdan iki harf olur biri ṯâ΄ ve biri hâ΄dır. Mü΄ellif bununla Ṯâhâ sûresinin evvelinde olan طه kelimesine işâret eylemiştir ki baʹzılar بَلْ [bel] vezninde kırâ΄at eyledi, ona göre aslı طَأْ kelimesidir ki وَطِئَ lafzından emr-i hâzırdır, hemze hâ’ya kalb olunmuştur. Fahr-i ʹâlem ʹaleyhi’s-selâm hazretleri teheccüd namâzında bir ayak üzere kâ΄im olmakla iki ayaklarını birden basıp itmînân üzere olmaları bâbında emr olunmuştur yâhûd طه kelimesi lügat-i Ḩabeşede يَا رَجُلُ demektir Ṯâhâ sûresi evvelinde müfessirînin vücûh-ı ʹadîdesi olmakla mürâcaʹat oluna.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı