اَلْمَثَابَةُ [el-mešamp;âbet] (feth-i mîm’le) Şol mekâna derler ki ona mürâcaʹat oluna, merreten baʹde-uhrâ. Ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ مَثَابَةً لِلنَّاسِ﴾ (البقرة 125) Ve her menzile مَثَابَةٌ [mešamp;âbet] dediklerinin vechi budur ki o menzilin ehli hâricde mesâlihin gördükten sonra ona ricʹatten hâlî değillerdir. مَثَابَةٌ [mešamp;âbet]in cemʹi اَلْمَثَابُ [el-mešamp;âb] gelir kezâlik mîm’in fethiyle. Ve
مَثَابٌ [mešamp;âb] Sayyâd tuzak kurduğu yere dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı